NEDEN YAZ(mı)IYORUM -ki???

KEYFİM KAÇTI ARANIYOR!!
BULANLARIN İNSANİYET NAMINA GETİRMELERİ YA DA
NERDE GÖRDÜKLERİNİ SÖYLEMESİ RİCA OLUNUR

Bu ara gerçekten kımıldayacak gibi değilim ve içimden bir ses bunun hep böyle süreceğini söylüyor.
Yerini yadırgayan çocuklara döndüm ne uyuyabiliyorum,ne rahatım huzurum var.
Yeni bir adrese de geçmek hayal gibi duruyor burdan şu anda oluşan aksiliklerle..
Anlatılmayacak kadar aksi gidiyor her şey.Hayatımda,evimde,ülkemde.
Ama her şey..Hayatımda hiç birşey planladığım gibi olmamıştır zaten.
Sadece bende değil evet,her yerde...bi terslik var...:(

Pandoram bu kadar kötü değilken,ama meşgulken (hatta tepemde boza pişerken:)) aramıştı "seni mimliyorum haberin olsun çabuk gel yazarsın dimi?" dedi sağolsun,
"çarşambadan sonra yazabilirim sanırım" dedim ama.Ama perşembenin gelişi çarşambadan bellidir hesabı ne ertesi gün ne dün yazasım geldi.Ne de tatsızlıklar bitti.
Bugün zoraki oturdum ama ilk oturuşumda tlf çaldı ve 6 yş çocuk getirdiler birkaç saat bakmam için,bir dahaki denememde (çocukcağız yanımda oyun oynarken) kapı çaldı annesi geldi zaten yazmam imkansızdı:X
Sonrakinde gene kapı çaldı,bri'm geldi kalktım sonra yemek hazırladım,sonra cadım geldi vıdır vıdır konuşarak ve birdaha oturmadım.(ama cadı hala konuşmakta)
Şimdiyse tepemdeki cazgırlar yeni içeri geçti ve ben kaçan keçilerimi toparlamaya çalışıyorum,gelseler biraz iyi olurdu:))

Zaman zaman bu "NEDEN BURDAYIM?NEDEN YAZIYORUM?" sorusuna cevap olacak yazılar paylaştım sizinle.Bloglarımızı aldıklarında mesela BURDA
BURDA da bahsetmişim.
Ben sadece vazgeçilmezi okumak olan biri olarak başta kendi okumaktan zevk aldıklarımı,sevdiğim şiirleri bir ajandada toplar gibi yazdım (benim hep böyle ajandalarım vardır çünkü,yarı günlük, yarı şiir, yarı tarif, liste, şarkı sözleri aklınıza ne gelirse yamalı bohça gibi:))
Özel hayatıma ve duygularıma dair bişey yazamadım,özellikle istemedim sebeplerim vardı kendimce,korkularım da tabii.
Ve duygularımı satırlara dökmekten aciz görüyordum kendimi.
Kendimi zor ifade eden bir insanım ben.Özellikle psikolojim dengesizken..(ne demek bu?)
Yanlış anlaşılmaktan da çok korkarım.Özellikle kızgın yada kırgınken..

"önce kendim için,geleceğe bir izim kalsın,anılarım biriksin" diye not düştüklerim bunlar sadece.
Okunmak,sunmak tanıtmak kendimi gibi şeyler bana çok uzak.
Koyun gibi kurallara riayet etmem.Türkçemi çok bozmamaya itina etsem de yazım kurallarına tam olarak uyamam,o zaman okurken bir yapaylık oluşuyor.
Diğer okuduğum bloglarda da okuduğum her yazıya "altında ismim görünsün" diye yorum bırakmam,yüreğime dokunmadıysa imza atmam,
Katılmıyorsam ya da nefret yaratsa dahi hakaret etme hakkı görmem kendimde,ya saygı duyar(duymasam da susar) bir daha açmamak üzere kapatır giderim.
Profesyonelce periyodik yazma huyum yoktur.Otomatikleşen her şeyin içtenliğini kaybettiğine inanırım.
İçimden gelmeli, bazen günde 5 post yazarım bazen 15 günde 1 :)
Ve sevdiğim blogdaşlarım,benim için gerçek birer bonustur.
Bu yüzdendir sesim çıkmayınca "nerdesin?" demeleri ve benim onları merak etmem.

Bu "içtenliktir" beni yazmaya alıştıran ve sevdiren.
Bilirim ki "olduğu gibi olmak erdemdir ve birbirine bağlar kalpleri görünmez iplerle.
Hem de nasıl sağlam..(blogger kapanınca daha iyi gördük bunu)

Neyse beni bilen bilir bilmeyen kendi bilir der giderim:))
Giderken de 3 elmayı GAYYOR a,SİMGE ye ve KARAZADE ye atar kaçarım.

post it:bu arada MTV ödülünü kapan EMRE AYDIN haketmişti sonuna kadar,fanatik ayrıca fan cub üyesiyiz,gurur duydum tek sevindiren haber buydu bu ara.