Bloglarımız karatıldı.
Şimdi de benim içim karadı.
Yazacak o kadar çok şey vardı ve o kadar keyifliydim ki oysa.
Ve her zaman bahsettiğim "ahmak ıslatan yağmuru" tepemden ayrılmak bilmiyor her zamanki gibi.
Elimde olmayan sebeplerle 10 gün yoktum nerdeyse ve çok özlemiştim evimi.
Çat kapı gelen komşularımı.
O zaman kapanıp açılsa anlamazdım belki bu kadar acısını.
Ama tam kavuşmuşken ohhh demiş bisürü şey biriktirmişken paylaşıcak.
Böyle şanssızım işte şaşırmıyorum artık.
Her zaman keyif olurdu benim için blogumun temasıyla vs oynamak
Ama bu sefer öylesine gezinirken gördüğüm tema tam duruma ve ruhuma uyum sağladı..
Keyifle olmadı:(
Kenimi ayağımda pranga varmış gibi hissediyorum.
Her an çekiştirip bir kenara zincirleyebilecekler miş gibi.
Gibi değil öyle...
Kendi alan adımı almaya karar verdim.
Onda da bir aksilik çıkmazsa..
dipnot:bugün resmi tatil olduğu için bu işte yarım kaldı..
devamı var...ama tıklamayın boşa orda değil:((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder